25 en 26 november The Catlins

Hoi Hoi,

Hoe is het in koud Nederland? Hier in Kaka Point is het rond de 20 graden met een frisse wind. Paar druppels regen gezien. Onder een dik Nieuw Zeelands dekbed met uitzicht op de Pacific Ocean. Ow maar we klagen niet hoor....

Gister vanuit Dunedin naar het gebied The Catlins gereden. De ruige kustlijn, watervallen, groene weides, pinguïns, zeeleeuwen en nog zoveel meer. We verblijven in Kaka Point, vanuit Dunedin, het begin van dit prachtige gebied. En voor mij als liefhebber van de zee liefde op het eerste gezicht! Prachtig huisje met uitzicht op de oceaan. Leuke styling dus ik voel me thuis. We nemen een cappuccino aan t strand waarna we gaan touren. Eerst de pinguïns proberen te spotten in een hut met uitzicht op de baai. En al heel snel komen ze uit zee. Tot 4x gezien. Geweldig die waggelende beestjes op weg naar hun nest. De yellow eye pinguïn met uitsterven bedreigd. En ze lopen gewoon voor mijn ogen rond. Wederom is deze stuiterbal stil en ligt een uur in een hut te kijken. Door naar Nugget Point; de vuurtoren met de baai. Prachtig lopen met de oceaan om ons heen. De zeeleeuw  hoor je grommen in de baai. Je ziet hem in het heldere water ronddraaien. Prachtig!

Vandaag wakker worden met het geluid van de zee. Ontbijt op het terras. En weer touren. Beetje zweten op de kiezelwegen naar Cannibel bay. Ankie je zou er wat van krijgen, haha. En dan een adembenemende baai. En er ligt een heerlijk dikke zeeleeuw op strand te rollen. Heel stil gaan zitten. Vliegen op z'n neus, z'n snorharen trillen. Rollen en zand omhoog gooien op z'n lijf. Weer geluk zeg! Verder touren naar de waterval; Parakaunui falls. Ruige bergen en land. Donker pad naar beneden. Zo anders dan de zee maar ook zo mooi. Op naar de Cathedral caves totdat we daar een busje in de berm zien liggen. Steile weg en eraf gevallen. Nou dan zijn we genezen. Lekker terug naar Kaka Point. Flesje wijn mee, en zelf koken. Gister al heerlijke bbq op ons terras en dat is zo goed bevallen dat we er weer voor gaan. 

Morgen op naar Te Anau. Kan t nog mooier? Schijnbaar wel. Ik kan er uren over schrijven. Vol van nieuwe indrukken. Zo’n ander leven. Geluk voelen in alle momenten. Alleen lieve Jan, je zou erbij moeten zijn. Ik mis jou en de kinderen. Maar wat een uitkomst dat videobellen!  Ik ben je dankbaar dat je me hebt laten gaan. Deze reis is de beste therapie die ik maar kon volgen. Kost een paar centen maar dan heb je wat! En natuurlijk Inge mijn persoonlijke gids. 

Doei doei lezers, Gon